Moksoterapia
Moksoterapia czyli starochińska terapia ciepłem, stosowana była od tysięcy lat i łączona z akupunkturą. Moksa (moxa) to ziołowe cygaro albo rurka ziołowa, której nazwa wywodzi się od chińskiego piołunu (Arthemisium Moxae). Według statystyk istnieje ponad 100 różnych technik moksowania, gdyż metoda ta ciągle się rozwija.
Lecznicze cygara moksa wykonywane są na bazie piołunu chińskiego, którego liście zbierane są w latem, a następnie suszone w sposób naturalny na słońcu. To bylica pospolita, która rośnie nie tylko w Chinach, ale i w Europie. Roślina ta charakteryzuje się intensywnym zapachem oraz właściwościami jakie posiada. Ma zastosowanie nie tylko w ziołolecznictwie, ale również w kuchni. Jest łatwo dostępna i spala się w wysokiej temperaturze, co jest cechą pożądaną w termopunkturze.
Do pospolitego piołunu dodaje się też aromatyczne zioła, morwę, imbir, tojad. Liście suszy się, kruszy oraz rozciera w drewnianych moździerzach. Z otrzymanego suszu ziołowego o konsystencji waty formuje się najczęściej cygara.
Terapia gorącym cygarem ziołowym
Moksoterapia polega na krótkim, miejscowym ogrzewaniu miejsc na ciele. Są to dokładnie te same punkty, które wykorzystuje się podczas zabiegu akupunktury. Leżą one na linii meridianów, czyli kanałów przepływu energii w ciele.
Już starożytne teksty sugerowały, że gdy przeprowadzono leczenie akupunkturą oraz ziołami, a efekty są niezadawalające, to trzeba zastosować moksoterapię. Wiele chorób bierze się bowiem z nadmiaru wilgoci i zimna oraz braku energii w organizmie.
Zazwyczaj pacjenci, których organizm wymaga terapii, lubią ziołowe aromaty wydzielane przez moksę. Osoby, u których poziom energetyczny jest prawidłowy, najczęściej nie przepadają za zapachem moksy.
Kompleksowe działanie moksy
Terapia moksą działa termicznie, przez promieniowanie podczerwone oraz farmakologicznie.
Działanie termiczne moksy wynika oczywiście ze sposobu jej stosowania. Średnia temperatura żarzącej się moksy wynosi ok. 600 st. Celsjusza. Zbliżanie moksy do termoreceptorów pacjenta wywołuje impulsy zakończeń nerwowych skóry, rozszerzenie naczyń włosowatych, co poprawia cyrkulację krwi oraz limfy w organizmie.
Zbliżenie moksy do powierzchni skóry zwiększa jej zewnętrzną temperaturę do 130 st. Celsjusza. Jednocześnie tkanki podskórne rozgrzewają się aż do 65 st. C. Wydzielają się wtedy opiekuńcze białka szoku cieplnego, oddziałując stymulująco na prawidłową pracę pozostałych białek.
Termopunktura jest stosowana w przypadkach spadku odporności, w bólach mięśni oraz stawów. Równie skuteczne będzie stosowanie moksy przy stanach zapalnych powstałych w wyniku odbytych operacji, bądź też w stanach chorobowych. Ten rodzaj terapii ma ogólnie bardzo dobry wpływ na nasz organizm.
To dość oczywiste, że wszystko, co ulega spalaniu wydziela widoczny żar oraz promieniowanie podczerwone. Naświetlanie naturalnym źródłem podczerwieni rozgrzewa tkanki wewnętrzne, rozszerza naczynia krwionośne, przyspiesza obieg krwi, uaktywnia enzymy w organizmie oraz pomaga usunąć zanieczyszczenia i toksyny.
Działanie farmakologiczne wynika z aktywności ziołowych składników, z których zrobiona została moksa. Olejki eteryczne wydzielają się nad ogrzewanym miejscem, przenikając do organizmu.
Gotowe cygara ziołowe przechowuje się wśród wydzielających olejki eteryczne roślin leczniczych. Takie leżakowanie trwa minimum półtora roku. Częściej jednak proces trwa przez 3, 5, a nawet 8 lat w przypadku tzw. złotej moksy. Dłuższe dojrzewanie moksy zwiększa jej wartość terapeutyczną.
Sposoby stosowania moksoterapii
Techniki leczenia moksą można podzielić na bezpośrednie i pośrednie. Metoda bezpośrednia polega na spalaniu niewielkiej ilości ziół na zabezpieczonej maścią skórze. Wykorzystuje się także naturalne izolatory, które zwiększają efektywnośc terapii, czyli plasterki czosnku, imbiru lub tojadu.
Metoda pośrednia polega na trzymaniu gorącej moksy nad skórą, bez dotykania jej powierzchni. Moksowanie odbywa się przez tzw. dziobanie ziołowym cygarem (zbliżanie i oddalanie) albo przez tzw. prasowanie (przesuwanie równoległe) nad konkretnym punktem.
Można również umieścić moksę na igle akupunkturowej, kierując ciepło bezpośrednio w głąb ciała. Metoda ta łączy działanie moksy z akupunktórą, zwiększając jej skuteczność.
Wskazania dla moksoterapii
- Bóle mięśni, stawów oraz kręgosłupa, reumatoidalne zapalenie stawów, gościec stawowy,
- Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i stawów kończyn (kolan, bioder, ramion),
- Stany zapalne, mięśniobóle i nerwobóle stawów, rwa kulszowa,
- Problemy trawienne, ostre i przewlekłe biegunki, bóle brzucha i żołądka, zaparcia,
- Niewielkie zmiany naskórne, bielactwo, choroby skórne, halluksy,
- Problemy z trzymaniem moczu, częstomocz,
- Zapalenie zatok, chroniczny katar,
- Choroby obwodowych naczyń krwionośnych,
- Stany depresyjne, zmęczenie, bezsenność, stres,
- Spadek odporności organizmu,
- Problemy z pamięcią i koncentracją.
Przeciwwskazania dla moksoterapii
- Ostre stany zapalne skóry,
- Nadciśnienie tętnicze,
- Choroby psychicznie,
- Częstoskurcz serca,
- Stan gorączkowy,
- Ciąża, miesiączka.
Aktualny cennik usług dostępny jest TUTAJ
Możesz też obniżyć koszt usług korzystając z aktualnych PROMOCJI
Comments are currently closed.